hy    |   fr

Չանսացութիւն, ութեան

s.

cf. Չանսաւորութիւն.

s.

ՉԱՆՍԱՑՈՒԹԻՒՆ ՉԱՆՍԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Չանսալն. անսաստութիւն. մտիկ չընելն.

Ամբաստանութիւն չանսացութեան նոցա. (Մխ. երեմ.։)

Յարգելուլ զնա՝ չանսայր ... առ չանսաւորութեան անխոնարհելի մնացեալ. (Արծր. ՟Դ. 2։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չանսացութիւն չանսացութիւնք
accusatif չանսացութիւն չանսացութիւնս
génitif չանսացութեան չանսացութեանց
locatif չանսացութեան չանսացութիւնս
datif չանսացութեան չանսացութեանց
ablatif չանսացութենէ չանսացութեանց
instrumental չանսացութեամբ չանսացութեամբք