adj.

spoilt, corrupt;
diseased, contagious, infected.

Չարաչար սկսեալ. չարահաւ. չարահիւթ. խանգարեալ.

Չարահաւեալ զխորհուրդս իւրեանց՝ սկզբնականին մատենագրել այսպէս. (Թէոդոր. մայրագ.։)

Մարմնոյ ուրուք չարահաւելոյ, եւ անպատկանաւոր ելոյ առ ի յընդունելոյ զանձնաւորական ազդումն. (Սահմ. ՟Թ։)