cf. Պառակտութիւն.
ՊԱՌԱԿՏՈՒԹԻՒՆ ՊԱՌԱԿՏՈՒՄՆ. διχοστασία dissenssio, discessio. Պառակտելն, եւ իլն. պատառումն. հերձուած.
Ուր հեռ ի ձեզ եւ նախանձ, եւ հերձուածք եւ պառակտութիւնք. (Ոսկ. ես.։)
Սկիզբն առնէին միաւորութեան, եւ լուծանելոյ զկրճիմն պառակտութեանն. (Ժող. հռոմկլ.)
Խոյս տուեալ, որ ունի զերկմտութիւն եւ զպառակտումն. (Միք. պտր. առ Շ։)
Կամ է ինձ երկրորդել վասն պառակտման Իսմայէլի. (Կիր. պտմ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պառակտումն | պառակտմունք |
accusatif | պառակտումն | պառակտմունս |
génitif | պառակտման | պառակտմանց |
locatif | պառակտման | պառակտմունս |
datif | պառակտման | պառակտմանց |
ablatif | պառակտմանէ | պառակտմանց |
instrumental | պառակտմամբ | պառակտմամբք |