hy    |   fr

Պատերազմատու, աց

s.

enemy.

adj.

Որ տայ պատերազմ. թշնամի.

Պատերազմատուաց սովորութիւն է. քանզի ի ձեռն որոց շնորհենն՝ ի ձեռն սոցա մեծամեծս ինչ վնաս գործեն. (Փիլ. լին. ՟Ա. 48։)