cf. Պատրաստ.
ἔτοιμοτος paratus. Պատրաստ. դիւրապատրաստ. կանխաւ պատրաստել. հազըր.
Առէ՛ք պատրաստական քարինս երկոտտսան։ իբրեւ զառաւօտ պատրաստական գտցուք զնա։ ուխտ յաւիտենական եդ ինձ պատրաստական յամենայն ժամանակի պահել։ Զպատրաստական հացն յերկնից ետուր նոցա. (Յես. ՟Դ. 3։ Ովս. ՟Ղ. 3։ ՟Բ. Թագ. ՟Ի՟Գ. 5։ Իմ. ՟Ծ՟Զ. 20։)
ոչ օտար կանոնաւ ի պատրաստականս ինչ պարծել. (՟Բ. կոր . ՟Ծ. 16) իմա՛, ի պատրաստեալ իրս. հազըր եղած կամ գտնուած բաներ։
սուրբն ղեւոնդ ի տեղւոջն անդր պատրաստական դիպեցաւ. (Եղիշ. ՟Գ։)
ՊԱՏՐԱՍՏԱԿԱՆ. ἑπιτήδειος opportunus. Դիպող. պատեհաւոր.
Չեւէր հասեալ ժամ նորա, այսինքն չեւ էր ժամանակ պատրաստական. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 7։)
Իսկ (Մրկ. ՟Գ. 9.)
նաւակ մի պատրաստական կայցէ նմա յն. սպասեսցէ կամ կայցէ մնայցէ. προσκαρτερέω persevero, perduro.