to raise around;
to sustain, to support, to take away, to suppress.
περιαιρέω aufero ab omni parte, circumcido, adimo. Շրջանակի ի բաց բառնալ ի միջոյ. ի բաց հատանել. խլել. ջնջել.
Արարիչն եւայի՝ թոռն նորա եղեւ, որ պարաբառնայ զանէծս եւ զցաւս երկանց նախամօրն. (Խոր. հռիփս.։ Մեկն. ղկ.։)
Պարաբառնայ զանհնազանդութիւն առաջին մարդոյն. (Մամբր.։)
Անիծիցն պարաբարձող. (Սկեւռ. աղ.։)
խաւարն առաջին բարաբարձեալ եղեւ։ Աւդոստոս սպանանէ զկղէոպատրա, եւ պարաբարձեալ յինքն նուաճէ զեգիպտացւոց իշխանութիւնն։ Հրեղեն սուրն սերովբէին պարաբարձաւ ի ծառոյն կենաց։ Ոչ պարաբառնի եւ անջատի ի քէն։ Ամենայն աղմուկ եւ հակառակամարտութիւն պարաբառնայ (այսինքն ՛նի) ի միջոյ. (Զքր. կթ.։)
Ամենայն պարաբարձիցելոց այլոցն՝ որք միանգամ պատահարկ են, պարաբարձցի ի մարդոյն տէրն սմա գոլ. սապէս եւ հաւուն պարաբարձցի թեւաւորն գոլ. (Արիստ. առինչ. ՟Ղ։)
Ոչ յեղեալ շփոթին կամ պարաբառնան զմիմնեանս (աստուածութիւնն եւ մարդկութիւն քրիստոսի)։ Ոչ շփոթեալ պարաբարձաւ բնութեանց՝ սահման. (Ժող. շիրակ.։)
Պարաբառնան՝ ի նմանէ զհայրականն էութիւն եւ զանուն. (Լմբ. հանգ.։)
ՊԱՐԱԲԱՌՆԱԼ. Շուրջանակի ի վեր բառնալ. եւ Բոլորովին յինքեան կրել. Ոչ յեցեալ յինչ, ոչ սիւնք նեցուկ պարաբառնան. (Շ. իմ. եղակ.։)
Որովայնին պարաբարձողի զմարգարիտն խնդութեան. (Ճ. ՟Գ.։)
Պարաբարձողի առաքինասէր ողջախոհութեամբ. (Ճ. ՟Ա.։)