debtor;
indebted;
bond. responsible, obliged;
culpable, guilty;
due, fit, convenient;
— առնել, to cause to run into debt;
to oblige;
— լինել, to remain debtor, to run into debt;
to be obliged or subject;
ինքն եղիցի անձին իւրում —, his blood shall be on his own head.
ὁφειλέτης debitor. եւ բայիւ ὁφείλω debeo. Անկեալ ընդ պարտեօք, որպէս պարտապան.
Պարտական (կամ պարտապան) իսկ են նոցա։ Պարտական է զամենայն օրէնսն կատարել. (Հռ. ՟Ծ՟Է. 27։ Գաղ. ՟Է. 3։)
Պարտական եմք առ աստուած ի մէնջ զսէրն. (Բրս. հց. այսինքն պարտիմք։)
Աւանդառուք եւ պարտականք. (Խոր. ՟Գ. 27։)
Չէ ընդ վայր՝ ասեցեալն, բերան գոհացօղ՝ պարտական ունի զաստուած. (Խոսր.։)
Մաղթանաց հոգւոյ պարտականի ոչ անսայ. (Իգն.։)
ՊԱՐՏԱԿԱՆ. ἕνοχος obnoxius, reus. Պարտաւոր, որպէս վնասապարտ. մեղապարտ. արժանի պատժոյ.
Մահու պարտական լիցի։ Մի ոք լիցի ի միջի քում պարտական արեան։ Ինքն եղիցի անձին իւրում պարտական ... մեք լիցուք պարտականք։ Պարտական լիցի դատաստանի։ Պարտական եղիցի մարմնոյ եւ արեանն տեառն. (Ծն. ՟Ի՟Զ. 11։ Օր. ՟Ծ՟Բ. 10։ Յես. ՟Բ. 19։ Մտթ. ՟Է. 21։ ՟Ա. Կոր. ՟Ծ՟Ա. 27։)
ՊԱՐՏԱԿԱՆ. յն. եւ լտ. ոճով. ὁφειλόμενος, -νη, -νον, προσῆκων, -ουσα, -ον debitus, -a, -um. որպէս Պարտ եղեալ ինչ. Պարտուպատշաճ. վայելչական
Սեղանազերծք են՝ զպարտական Աստուծոյ փառատրութիւնս յինքեանս յափշտակելով. (Բրս. հց.։)
Զպարտական գոհաբանութիւնդ ձեր մատուսջիք նմա։ Զպարտական ծառայութիւնն հատուսցեն. (Յհ. կթ.։)
Տացուք աւուրս զպարտական օրհնութիւնս արժանաւորապէս. (Սիսիան.։)