pinna, pinna-marina.
ՊԻՆ ՊԻՆԱՅ. գրի եւ ՊԻՆՆՈՍ, ի. եւ ՊԻՆՆԱՅ. եւ ՊԻՆՆԵԱԿ. (Վրիպակաւ եւ Իպանիոս). Բառ յն. բի՛ննա. πίννα pinna. Խեցեմորթ մեծ կրկնապատեան՝ երկայն եռանկիւնի, որ բերէ մազս իբրու մետաքս խոշոր, կամ ասր կարմիր. եւ գտանի խրեալ յաւազուտս եւ ի տղմուտս. ունի եւ մարգարիտս մեծամեծս, այլ տգեղս.
Ի պինսն եւ յայլ խեցեմորթս. (Նիւս. բն. ՟Ա։)
Որպէս պինայքն եւ պինասպասայքն. (Վրդն. ծն.։)
Այն որ ըստ ծովուն ի պիննոսին եւ պիննասպասեկին հասարակութիւն միաբանութիւն յայտ է։ Ի վերայ պիննայն եւ պիննասպասեկին ասեցեալք. (Փիլ. լիւս.։)
Պիննեակն որսայ, եւ պիննասպասեկին տայ, եւ երկոքեանն ուտեն. (Լծ. փիլ.։)
Ուստի՞ իցէ դարձեալ ասրն ոսկեղէն, զոր իպանիոս գազանք ( αἰ πίνναι ) սնուցանեն. (Վեցօր. ՟Է։)