s.
Բառ ռմկ.
cf. ՄԱՂԱՍ, cf. ՏՈՂՈՒՆ. φλέγμα pituita. պալպամ, պէլզամ, պէլճէմ.
Ցամաքի պլղամն, որ առաւելեալ է ի ճաշակելիս ըմպելեացն. (Վրք հց. Բ։)
Ի մազձէն դառն լինի, եւ ի պլղամէն՝ թթու. (Ոսկիփոր։)
Եկն ինձ պլղամ. Ի գիրս առաքին։
Տ. ՊԱԼՂԱՄ ՊԼՂԱՄ ի, աց cf. ԲԼԽԱՄ