enemy, adversary.
Բառ անյայտ, որ թուի զովող. կամ յափշտակող զօտարին ինչ. գող կրծօղ զիրս այլոց.
Ասեն. օտարին՝ գնովք գնեալ է տեառնէն արարածոց ... թէ ճշմարիտ է նմա (մարկիոն)՝ օրինացն աստուած, յորմէ զարարածս ամենայն դնէ, ապա օտարին՝ զոր նմա պռզօղ մուծանէ, չէր պարտ նորա արարածոցն ցանկանալ, թէպէտ եւ ի տանջանս էին կամ ի հանգստեան. (Եզնիկ.։)