Ջալհանք, անց

s.

Բառ անյայտ, որպէս հեթանոսական ջայլք կամ նուազք կամ ջահք, եւ այլն.

Ջալհանց տօնից տարեկանաց հեթանոսաց չհաւասարել. (Եւագր. ՟Ծ՟Ը։ Աստի առեալ է թերեւս եւ գրութիւնն Հին բռ.)

Ջաշանց. դիւապաշտ, կամ դիւանուէր։