Ջրակիր

adj.

Որկցէ յինքեան զջուր. որպէս ջրաժողով.

Լճակք ջրակիր՝ խաչանիշ եւ պղնձանիւթ. (որպէս զպղնձի ծով սողոմոնեան). (Նար. ՟Կ՟Ը։)

s.

ՋՐԱԿԻՐ. գ. Ջրակիր. ջրբեր.

Փայտակիր եւ ջրակիր. (Լմբ. առակ. ըստ օրինակաց ինչ Յես. ՟Թ. 21. 27։)