hy    |   fr

Սայթաքումն, ման

s.

stumbling, slip, false step, fall;

fig.

error, aberration.

s.

ՍԱՅԹԱՔՈՒԹԻՒՆ ՍԱՅԹԱՔՈՒՄՆ. Գայթումն. դանդաշումն. վրիպումն. խոտորումն. ցնորք.

Ընդվայրաբանութիւն, անկարգաւոր սայթաքութիւն, մոռացկոտութիւն. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Գտաւ դիր աստեղաց, եւ ընթացք արեգական եւ լուսին յիւրեանց կայանս, առանց իրիք սայթաքման. (Ժող. հռոմկլ.։ cf. անսայթաք։)

Չհայելով բնաւ ի սայթաքմունս սնոտի հեթանոսական պաշտամանց. (Փարպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սայթաքումն սայթաքմունք
accusatif սայթաքումն սայթաքմունս
génitif սայթաքման սայթաքմանց
locatif սայթաքման սայթաքմունս
datif սայթաքման սայթաքմանց
ablatif սայթաքմանէ սայթաքմանց
instrumental սայթաքմամբ սայթաքմամբք