Սաստկագոյն

adj.

σφοδρότερος, -ον vehementior, -tius ἱσχυρότερος fortior. կարի կամ առաւել սաստիկ.

Բարբառ սաստկագոյն քան զորոտմանն. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Սաստկագոյնք քան զառիւծս. (Եփր. թագ.։)

Ի շարժման ումեմն սաստկագունի. (Ճ. ՟Ա.։)

Վասն զբնութիւն հրոյ սաստկագոյն իմանալոյ. (Եզնիկ.։)

Զաղիտիցն սաստկագոյն թշուառութիւնս. (Պիտ.։)

Սաստկագոյն հրամանաւ, եւ քաղցր վարդապետութեամբ. (Նար. յովէդ.։)

adv.

Եւ մ. κραταιῶς, σφοδρῶς valide, fortiter, vehementer.

Ի սաստկագոյն վշտանալոյն մերոյ։ Սաստկագոյն նեղեալ հարկաց խստութեամբ. (Գծ. ՟Ի՟Է. 18։ Խոր. ՟Ա. 13։)

Յորդորեցաւ սաստկագոյն առ ի ցանկութիւն վերին կոչմանն. (Բրս. գորդ.) (գրեալ էր սաստկագոյն)։

Որքան սաստկագոյն եւ հաւաստի տեսանել ոք կամիցի (զարեգակն), այսինքն զզգայութիւնս վնասէ. (Առ որս. ՟Բ։)

Վիճէին ընդ նմա սաստկագոյնս. (Դտ. ՟Ը. 1։)