s.

ՍԵՐՄԵՐԹՈՒԹԻՒՆ կամ ՍԵՐՄՆԵՐԹՈՒԹԻՒՆ. Սերմնակացութիւն. դիջութիւն. երազափորձութիւն.

Նշանակ էր սերմերթութիւն՝ հոգեկան կործանմանն. (Վրդն. ղեւտ.։)

Սերմերութիւնք (կամ սերմներթութիւնք) որ ի քուն, է որ խոտելի է, եւ է որ անմեղադրելի. (Կանոն.։ 4)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սերմերթութիւն սերմերթութիւնք
accusatif սերմերթութիւն սերմերթութիւնս
génitif սերմերթութեան սերմերթութեանց
locatif սերմերթութեան սերմերթութիւնս
datif սերմերթութեան սերմերթութեանց
ablatif սերմերթութենէ սերմերթութեանց
instrumental սերմերթութեամբ սերմերթութեամբք