to strengthen, to fix, to make firm, to establish, to consolidate;
*to learn, to study.
ՍԵՐՏԵՄ ՍԵՐՏԻՄ. ἰδρύω, ἑνιδρύω, ἰδρύομαι solido, firmo, colloco, -or;
sedeo, persto եւ այլն. Սերտ առնել. պնդել. հաստատել. ամրացուցանել. զետեղել. կր. Սերտանալ. հաստատուն եւ անյողդող լինել.
Զերկիր ի վերայ ոչնչի սերտէ։ Սերտէ զնոսա բարւոք եւ պինդ կայիւք։ նմանիւն զնմանն սերտեալ։ Սրբոցն սերտել զսրբութիւնսն ըստ աստուածայնոյն աւանդութեան. (եւ այլն. Դիոն.։)
Սեպհականեաց, սերտեաց զմեզ ասէ իւր բնական ժողովուրդ անքակ յիւրմէ տէրութենէն. (Խոսր. պտրգ.։)
Զամենայն զիւրսն առ մեր տկարութիւնս միաւորեալ, եւ խառնեալ ընդ միմեանս՝ իբր ջղօք սերտիցէ զմարդոյս բնութիւնս, եւ առ իւրն փոխադրիցէ կարծրութիւն. (Պիտառ.։)
Երրորդ տեսակին՝ ի մեջ խոհեմութեցն (ախոնդանաց) եւ պորտոյն սերտիլ. (Պղատ. տիմ.։)
Սերտէ չվստահութիւն մեր առ ինքն եւ տէր՝ ասելով, յիս յուսացաւ, եւ փրկեցից զնա. (Գէ. ես.։)
Այնպէս սերտեցան ի հաւատսն քրիստոսի, մինչեւ ինքեան ձեռօք իւրեանց խորտակէին զմեհեանս եւ այրէին։ Յորժամ սերտեալք հիմնացան հաւատք կողմանցս այսոցիկ։ Յընկերսիրութիւնն սերտեալք էին։ Սերտեալք եւ անշարժք։ Ըստ ինքեան սերտիլ ոչ կարացեալք. (Ճ. ՟Բ.։ Խոր. ՟Բ. 88։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Ը։ Դիոն.։) (իսկ ռմկ. սերտել, է յուշիկ կապել զբանն վերծանեալ. ի բերան առնուլ)։