cf. Նշան.
ՍԻԳՆՈՆ ՍԻԳՆԱՅՔ. Բառ լտ. սի՛կնում, սի՛կնա. signum, -na. Նշան, նշանք. դրօշ.
Խաչ աստեղեայ, զոր արարեալ սիգնոն (կամ սիւգնոն) եւ յառաջաբերեալ՝ յաղթեաց պատերազմացն։ ի քոյդ նշան գեղերփնեալ զուղէշ սիգնոնի քում չառաւիղի. (Խոր. ՟Բ. 8։ Նար. խչ.։)
Գունագեղ գնդօք տպազիոնք, սիգնայօք խյոսեփայլօք (ոսկեփայլիւք) Թղթ. (դաշ.։)