cf. Սինլքոր.
ՍԻՆԼՔԵԱԼ ՍԻՆԼՔՈՐ. καταλειφθείς, κατάλειπος, ὐπολελημμένος relictus, derelictus, reliquus, residuus. Որպէս սին ինչ եւ անպէտ թողեալ լքեալ. մնացորդ անպիտան. անայադ. յետամնաց.
Զսինլքեալսն (կամ զսինլքորսն) ժողովրդեանն՝ որ մնացին. խաղացոյց նաբուզարդան։ Հանդերձ ամենայն սինքլորօք ժողովրդեանն։ Զսինլքորսն՝ որ մնացին ի քաղաքին։ Սինլքորքն ապրեալքն ի նմա. (Երեմ. ՟Լ՟Թ. 9։ ՟Խ՟Ա. 10։ ՟Ծ՟Բ. 15։ Եզնիկ. ՟Ժ՟Դ. 22։)
Սինքլորք փախստէիցն հայոց առ ժողովէին։ Յոր սինքլորք փախստէիցն երթեալ բնակեցան. (Փարպ.։ Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)
Իսկ սինքլորք բագրատունւոյն ... բեկեալ կենօք տատանէին. (Ուռպ. ողբ.։)