hy    |   fr

Սլացութիւն, ութեան

s.

cf. Սլացումն.

s.

ՍԼԱՑՈՒԹԻՒՆ ՍԼԱՑՈՒՄՆ. սլանալն. սլացք. թռիչք. խոյացումն. խաղացումն.

Օդագնաց սլացութեամբն թեթեւս թռուցեալ։ Զթեթեւաբար վերաբերութիւն, զարտագնաց սլացութիւն. (Թէոդոր. խչ.։ Շ. հրեշտ.։)

Արծուոյ իմն սլացման (կամ սլացեալ) թեւոք։ Ի սլացմանէ գիշակեր արծուեաց. (Խոր. ՟Ա. 25։ Փարպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սլացութիւն սլացութիւնք
accusatif սլացութիւն սլացութիւնս
génitif սլացութեան սլացութեանց
locatif սլացութեան սլացութիւնս
datif սլացութեան սլացութեանց
ablatif սլացութենէ սլացութեանց
instrumental սլացութեամբ սլացութեամբք