hy    |   fr

Սնին

cf. Սին;
cf. Ոսին.

cf. Սին, եւ ոսին.

մոլին աճմամբ (փուշք կամ մոլախոտք), եւ սնին (կամ սին) եւ ազազուն առնեն զբոյս սերմացն եւ զտունկս այգեացն. (Լմբ. առակ.։)