subaltern, inferior, subject, subordinate, serving;
sublunary, terrestrial.
ὐποκειμένος, -ον subjectus, -um;
subditus ἁνδράποδον mancipium, servus. Որ ի ներքոյ կայ, ներքոյ անկեալ. ընդ նովաւ եղեալն. ստորին. ստորային. երկրաւոր.
Ի վերայ ստորակայ վառին. այսինքն դաստառակին սփռելոյ ի գետին. (Ճ. ՟Գ.։)
Զոսկիակոփ դրանցն, եւ զստորակայ քանդուածոցն սքանչանս։ Զյորձանսն յորդանանու ի վեր կարկառեսցես, եւ զստորակայն յաղտաղտուկն առաքես ծով. (Մագ. ՟Ժ՟Գ. ՟Ծ՟Զ։)
Հոգի անընտանի ստորակայից, այլ հնազանդեալ կապանօք մարմնոյ. (Եղիշ. հոգ.։)
Առ ստորակայիցն (երկրածնաց) պէտս. (Փիլ. սամփս.։)
Վեհագոյնքն նախ ծանուցեալ դաս, եւ ի նոցանէ կարգաւորաբար ստորակայիցն դասաւորութիւն։ Ոչ ընդ սիրոյ ստորակայից՝ միշտ բեւեռել անլոյծ կապից. (Շ. հրեշտ. եւ Շ. այբուբ.։)
Ընդ ստորակայիս եւ ընդ երկնաւորին. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)
Ինքն ըստ ինքեան անշունչ ստորակայ տարր է (գարունն). (Պիտ.։)
Նախեղակ վեհից իմանալեացն խումբ, ստորակայ տարրիցը քառիւք. (Շ. տաղ.։ Ի վերնայարկն, եւ ի ստորակայն։ Ստորակայ, եւ վերակայ. Տաղ.։)
ՍՏՈՐԱԿԱՅ. Հպատակ. ծառայ.
Բազմութիւնք ներքինեաց, եւ ջոկք ստորակայից. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 27։)
Ի ներքուստ եւ ի ստորակայէս աստուծոյ ստացուածոյս բնաւորեալ ի յերկրէ. (Կիւրղ. գանձ.։)
ՍՏՈՐԱԿԱՅ. Ենթակայ. առարկայ. առաջիկայ.
Ըստ պատշաճի ստորակայիցն սրբաղանից գրոց (կամ իրաց), իմացութեանց , եւ անձանց. (Դիոն. թղթ.։)
Ի ստորակային զանազանութիւն գտանեմք։ իւրաքանչիւր ուրուք որակութեան տեսիլ բանիւ ի ստորակայէն մեկնեալ որոշի. (Նիւս. կազմ.։)
Շարժեալ լինի զգայութիւնն ի ստորակայէն, իսկ միտքն ի զգայութենէն. (Փիլ. լին.։)
Զմարդն ստորակայ եցոյց ինքեան տեսականն եւ գործականն (մակացութիւն). (Մագ. ՟Ծ՟Բ։)