Սքինոս

s.

Բառ յն. սխի՛նօս. σχοῖνος. juncus, եւ funis e junco factus. Պրտու, եւ չուան պրտուեղէն.

Ի դափնէ, եւ ի սքինոսի. (Նիւս. կազմ. ԼԲ։) (Այլ է եւ σχοῖνος. հերձի ծառն։)