Վաղվաղընկէց

adj.

Որ վաղվաղ ի վայր ընկենու՝ զոր էառն, կամ դիւրաւ ի դուրս տայ՝ զոր ունի, որպէս հաւ զձուն.

Եւ ի փորի (կամ փոքր) թռչնոցն երագահալ խածիս եւ վաղվաղընկէցս անցս՝ յօգնականութիւն կենաց մարդկան. (Վեցօր. ՟Ը։)