Enriched dictionaries of Armenian

Anglais

int.

woe ! alas ! oh ! ah !
— քեզ, woe to you!
— ինձ, — զիս, — զինեւ, woe is me ! how unhappy I am !
— — քաղաքդ մեծ ! woe ! woe to the great city !.

s.

οὑαί vae Վա՛յն, կամ ձայն աշխարանաց. եղկութիւն, թշուառութիւն. աղէաք. ճիչ. ողբ. սէքիլլիք, պէլա, վայնասուն. եւ սէքիլ.

Ահաւասիկ վայ մի էանց, եւ վայք երկուք գալոց են. (Յայտ. ՟Թ. 12։)

Վա՛յ՝ ողբական է ձայն. (Բրս. արբեց.։)

Վա՛յ ի վերայ վայի հաստատեալ կայ նոցա։ Վայ ի վերայ վայի կարդան հակառակ զօրութիւնքն. (Յճխ. ՟Ժ՟Ե։ Լծ. ածաբ.։)

Եւ անցաւորք ճանապարհի՝ վա՛յ ի վերայ ասեն վայի. (Շ. եդես.։)

Ձայն վայոց եւ կոծոց. (Վրք. հց. ՟Ի՟Բ։)

Վա՛յ ի վերայ վայոց լինի։ Որում վա՛յն ասի, ամենայն պատուհասք տանջանաց առ ետեղ ի գարշապարս վային եկեսցեն ի վերայ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 18. 21։)

Վա՛յ զվայիւ աղաղակեալ։ Վա՛յ զվայիւ ճիչեալ. (Խոր. պտմ. հռիփս.։)

Լսել զաշխարանս մերձաւորացն, զվայ աւաղ բարեկամացն։ Որք արդարեւ վայրի են արժանի ըստ տեառն բանի։ Եւ ոչ վայս վհատութեան ընդ հեծութիւնս ձայնին հիւսեաց. (Եղիշ. ՟Զ։ Խոսր.։ Նար. ՟Ի՟Թ։)

Վայիւք եւ ճչովք եւ ողբովք աշխարէին զթագաւորն։ Ձայն աղաղակի եւ վայոյ. (Ագաթ.։)

Վայիւք եւ ճչօք. (Ղեւոնդ.։)

Պահս սրբել, եւ պաղատանս քարոզել վայիւք հրամայէր. (Արշ.։)

Մերքս վայիւք եւ ողբովք լի։ Ի սկսանել տարւոյն՝ զորոյ զյիշատակն վայիւ արարաք. (Լաստ. ՟Ժ՟Գ. ՟Ժ՟Ը։)

Իսկ ՎԱՅՈՑ ՁՈՐ՝ անուն տեղւոյ, պէսպէս մեկնի առ պատմագիրս։

Այլ յասելն.

Վայ եւ եղուկ զայնոսիկ վարկանի. իմա՛, վայի արժանի, եղկելի. (Յճխ. ՟Ժ՟Է։)

մջ.

ՎԱ՛Յ. οὑαί vae! οἱμι! hei mihi ὧ!, ο!, αἱ αἱ ! vae vae! Նոյն ձայն է եւ յայլ լեզուս. վա՛յ, ուա՛յէ, ուէ՛, վէ՛, կուա՛յի, վէ՛յլ, օ՛յի, հօ՛յի, հէի՛, հէու՛, հէ՛, ի՛, օ՛. այսինքն Աւաղ. եղու՛կ. ո՛հ. ո՛վ. ո՛. ափսո՛ս.

Վա՛յ քեզ մովաբ։ Վա՛յ մեզ։ Ու՞մ է վա՛յ։ Վա՛յ ձեզ. վա՛յ նոցա։ Վա՛յ ինձ։ Վա՛յ է ինձ։ Վա՛յ վա՛յ քեզ։ Վա՛յ ինձ, վա՛յ ինձ, վա՛յ ինձ, յաւուր յայնմիկ։ Վա՛յ վա՛յ, քաղաք մեծ։ Վա՛յ վա՛յ վա՛յ՝ որ բնակեալ են յերկրի. եւ այլն։

Վա՛յ, չար արար։ Վա՛յ ինձ, վա՛յ։ Վա՛յ վա՛յ վա՛յ ինձ։ Վա՛յ զիս, ո՛րդեակ ի չար գործոց իմոց. (Վրք. հց.։)

Վա՛յ է զարբեցողն։ Վա՛յ լինի զբղջախոհութեան կատարողն. (Լմբ. առակ.։)

Վա՛յ վա՛յ Երուսաղէմ. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 8։)

Վա՛յ զինեւ. (Իսիւք.։)

Ա՛յ վա՛յ, ա՛յ վայ, զքեզ ի խաչ տեսողիս. (Տաղ.։)

ՎԱՅ ՎԱՂՈՒՑ. պ. վավեյլա. ջուղ՛՛. վա՛վելա.

Վա՛յվաղայ (կամ վա՛ղվաղայ) եւ այնմ՝ որ ընդ նմայն խօսիցի. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.