sloping, inclining downwards.
ՎԱՅՐԱՁԻԳ կամ Ի ՎԱՅՐԱՁԻԳ. Ձգեալ բերեալ ի վայր կոյս. վայրաբեր.
Ոչ զխոնարհահակ եւ զ՝ի վայրաձիգ ծանրութիւն յայտ առնեն. (Վեցօր. ՟Գ.) յն. զդիմակալուին. ἁντέρεισις renixus, obluctatio.
Ի ՎԱՅՐԱՁԻԳ.
Որ ունիցի ի վեր զխոնարհահակ եւ զ՝ի վայրաձիգ ծանրութիւն. (Վեցօր. ՟Գ։)