scattered about, dispersed, sporadical.
Ի վայրէ իւրմէ կամ ընդ վայրս վատնեալ, խախտեալ, քայքայեալ, ցնդեալ, ցրուեալ, յօշեալ. որ ինչ ի բաց անկեալ դնի. խարխլած, ցրուած, ցրցնքած.
Ի վայրավատին անդամոց՝ որ աստ անդ դնիցին։ Ցիր եւ վայրավատին կայ ամենայն։ Զոմանս՝ կիսամահս ի միջոցին վայրավատինս կացուցանէր։ Կապեսցուք զնա ընդ անիւն, եւ արձակեսցուք վերուստ ի վայր, եւ այսպէս վայրավատին արասցուք զմարմինս նորա. (Վեցօր. ՟Գ։ Սեբեր. ՟Գ։ Պիտ.։ Ճ. ՟Գ.։)
Իբրեւ զերամակս արօտականաց՝ որոց ոչ իցէ հովիւ, վայրավատինս ցրուէին։ Վայրավատինք եղեալ ի գլուխ լերանց եւ յամենայն խորաձորս. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ. ՟Զ։)
Ոչ իբրեւ ի գերութենէ ցրեցան վայրավատինք։ Որ այնպէս ցրուեաց արկ զնոսա վայրավատինս. (Ոսկ. ես.։)
Տատանեալդ եւ վայրավատինդ, այս է խախտեալ։ Վայրավատին եղեւ (իսրայէլ) ի ձեռն վհկացն. (Գէ. ես.։)
Զվայրավատին մտածմունս արտատրոհէ ի մտացն. (Տօնակ.։)