adj.

ill-starred, luckless, unfortunate;
— առնել, to render unhappy, to oppress, cf. Թշուառացուցանեմ, cf. Վատթարեմ;
to discomfit, to overcome.

adj.

պ. պէտէխթէկ. որպէս չարախտար կամ չարաստղ. Չարաբախտ. թշուառ. ուստի՝ ՎԱՏԱԽՏԱՐԱԿ ԱՌՆԵԼ՝ է Չուառացուցանել, վատթարել.

Անձուկ լաշկարաւ վատախտարակ արարեալ՝ այսրէն դարձուցանէր. (Եղիշ. ՟Ը։)

(Իսկ Հին բռ. հայելով ի նախընթաց բառսդ՝ անձուկ լաշկար, շփոթ իմն գրէ.)

Վատախտարակ. որ ի քմէ (այսինքն ի դարանի) կացեալ՝ ընդ կրուկն դարձուցեալ շփոթէ։