cf. Ուսուցիչ.
Որ վարժէ (ըստ ամենայն առման).
Վարժիչ կարգաց կրօնաւորաց։ Վարժիչ հանուրց եկեղեցեաց։ Իբր զվարժիչս օրինակօք։ Առարկուքն պիդէին, եւ վարժիչքն (մրցանաց) քաջալերէին. (Շար.։ Գանձ.։ Լմբ. ատ.։)
Եւ Ճգնօղ. որպէս վարժօղ կրթօղ զանձն իւր. ἁσκητής exercens studium.
Նախ առաջին բոլոր բանից եւ գործոց կրթակք եւ վարժիչք եղեալք՝ զկեանս. վարուցն իւրեանց զարդարեցին. (Փիլ. իմաստն.։)