adj.

high, superior;

adv.

ի —, from above, from on high, from heaven;
from the beginning;
— ի վայր, from top to bottom;
անդուստ ի —, from ancient times, from the beginning;
ի — եւ ի սկզբանէ այնպիսիք էին, they were so from the beginning;
յառաջագոյն ի — գիտէի զայս, I knew that long since.

adj.

, , το ἅνωθεν supernus. Վերին. վերնական. որ ինչ ի վերուստ կամ յերկնից գայ.

Ի վերուստ կողմանէ։ Ի վերուստ կուսէ կալով։ Վասն ի վերուստ խաղաղութեան։ Ներհական ներքըստումն՝ վերինն, իսկ վերստումն՝ ներքին. (Թուոց. ՟Դ. 6։ Դիոն. եկեղ.։ Ժմ.։ Արիստ. շարժ.։)

adv.

ՎԵՐՈՒՍՏ Ի ՎԱՅՐ. մ. այսինքն Ի վերուստ ի վայր.

Լոյսն հասեալ վերուստ ի վայր՝ մինչեւ յերկիր հասանէր. (Ագաթ.։)

Եւ վարագոյր հին օրինին՝ վերուստ ի վայր պատառէին. (Շար.։)

adv.

Ի ՎԵՐՈՒՍՏ. մ. ἅνωθεν, ἑπάνωθεν superne, desuper. Ի վերին կողմանէ. ի բարձանց. յերկնից. վերէն.

Ի մի կանգուն կատարեսցես զնա ի վերուստ։ Խօսեցայց ընդ քեզ ի վերուստ ի քաւութենէ անտի։ Եդ զքաւութիւն ի վերայ տապանակին ի վերուստ։ Ի վերուստ մինչեւ ի վայր։ Ի վերուստ են իջեալ.եւ այլն։

Ի վերուստ յերկնուստ ունի զանսուտ օրէնսդրութիւն։ Հրեշտակք ի վերուստ են ձեզ բարկացեալ. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Գ։)

Ի ՎԵՐՈՒՍՏ. ἅνωθεν altius, jam, olim, ab initio. ըստ յն. ոճոյ, իբր Անդստին ի սկզբանէ, ի բնէ, յառաջնմէ, ի նախնեաց անտի, ի հիմանց, եւ այլն. տե՛ս եւ ԱՆԴՈՒՍՏ Ի ՎԵՐՈՒՍՏ.

Քաղդէացի անդուստ ի վերուստ էր ազգն եբրայեցւոց։ Հրէայս (ասէ), որք ի վերուստ եւ ի սկզբանէ այնպիսիք էին. (Եւս. քր. ՟Ա։ Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Հա՛րկ է, զի ի վերուստ զբոլոր բանն քննեսցուք։ Յառաջագոյն ի վերուստ գիտէի զայս։ Այս էին օրէնք նոցա ի վերուստ։ Զայս եւ ի վերուստ իսկ ասաց մարգարէն։ Զի իմասցիս զնոսա ի վերուստ զնախագիտութիւն. (Ոսկ. յհ. ստէպ։)