hy    |   fr

Վերջնական

adj.

final, last, extreme;
peremptory.

cf. ՎԵՐՋԻՆ.

Զառաջին չարիսն միջնովքն եւ վերջնականօքն թո՛ղ ինձ. (Նար. ՟Ծ։)

Արդ ըզմըրուրըն վերջնական (կամ վերջական), արբցես եւ դու ըզգլորական. (Շ. եդես.։)