sublime language;
 praise, encomium.
ՎՍԵՄԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ կամ ՎՍԱՄԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ. Բարձր եւ պանծալի բան, գովեստ.
Վսեմաբանութեամբ փառաւորել մաքուր սպասաւորաց՝ զօրութիւն անուանեաց. (Թէոդոր. մայրագ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վսեմաբանութիւն | վսեմաբանութիւնք | 
| accusatif | վսեմաբանութիւն | վսեմաբանութիւնս | 
| génitif | վսեմաբանութեան | վսեմաբանութեանց | 
| locatif | վսեմաբանութեան | վսեմաբանութիւնս | 
| datif | վսեմաբանութեան | վսեմաբանութեանց | 
| ablatif | վսեմաբանութենէ | վսեմաբանութեանց | 
| instrumental | վսեմաբանութեամբ | վսեմաբանութեամբք |