s.

principality, chief power, highest dignity.

s.

ἰεραρχία hierarchia. Վսեմապետութիւն. սրբազնապետութիւն. քահանայապետութիւն.

Սարկաւագունք դասակցեալք ընդ քահանայս իսկ եւ իսկ զկնի քահանայականն վսեմապետութեան. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վսեմապետութիւն վսեմապետութիւնք
accusatif վսեմապետութիւն վսեմապետութիւնս
génitif վսեմապետութեան վսեմապետութեանց
locatif վսեմապետութեան վսեմապետութիւնս
datif վսեմապետութեան վսեմապետութեանց
ablatif վսեմապետութենէ վսեմապետութեանց
instrumental վսեմապետութեամբ վսեմապետութեամբք