principality, chief power, highest dignity.
ἰεραρχία hierarchia. Վսեմապետութիւն. սրբազնապետութիւն. քահանայապետութիւն.
Սարկաւագունք դասակցեալք ընդ քահանայս իսկ եւ իսկ զկնի քահանայականն վսեմապետութեան. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | վսեմապետութիւն | վսեմապետութիւնք |
accusatif | վսեմապետութիւն | վսեմապետութիւնս |
génitif | վսեմապետութեան | վսեմապետութեանց |
locatif | վսեմապետութեան | վսեմապետութիւնս |
datif | վսեմապետութեան | վսեմապետութեանց |
ablatif | վսեմապետութենէ | վսեմապետութեանց |
instrumental | վսեմապետութեամբ | վսեմապետութեամբք |