Tajiks.
ἅραψς, ἅραβες araba, arabes σαρακηνός saracenus. այսինքն ընթացիկ. արագոտն. վազուկ. պ. թազի. եբր. արէպ, արապ. որ եւ Արաբացի, Սարակինոս, Հագարացի. Ազգ արաբացւոց արօտականաց կամ խաշնարածաց՝ վրանօք շրջողաց այսր անդր.
Ընդ առաջ եղեն նմա տաճիկք իբրեւ հինգ հազար եւ հինգ հարիւր հեծեալ. յն. արաբք. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 10։)
Տաճիկք (յն. սարակինոսք) եւ իսմայէլացիք։ Սկիւթիանոս ոմն էր յեգիպտոսէ՝ տաճիկ (յն. ստրակինոս) տոհմաւ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 3։ Կոչ. ՟Զ։)
Ի տաճկաց պետութենէ. (Արծր. ՟Ա. 1։)
ՏԱՃԻԿ. ա. δρομάς dromedarius, currens. Մակդիր երագոտն կենդանեաց՝ մանաւանդ տաճկաստանի կամ արաբիոյ. յորս նշանաւոր է սուրհանդակ ուղտն. էճին տէվէսի. որպէս եւ սրընթաց շունն ըստ պարսից ասի, եւ երագընթաց երիվարն, էսպի թազի կամ թազի սիւվար. տե՛ս ԹԱԶԵԼ. եւ ԸՆԹԱՑՔ.
Տաճիկ ուղտուք արձակէ ի հայս. եւ ընդ սակաւ աւուրս եկին բերին։ Բայց միայն մերուժանն ի տաճիկ ձի նստեալ փախչէր. (Բուզ. ՟Դ. 54. եւ 47։)
Առաքեաց տաճիկ ձի հազար։ Տաճիկ երիվարաւն զհետ մտեալ. (Հ։ եւ Ուռպ.։)