adj.

Որոյ շատ են տերեւք. տերեւալից. տերեւախիտ.

Իբրեւ զծառ տերեւաշատ՝ անբաժ ի պտղոցն արգասաւորութենէ։ Աճեցուցանել, եւ պտղաւէտ եւ տերեւաշատ առնել. (Սարգ. յկ. ՟Ե. եւ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Զ։)