cf. Տռփանք.
ἕρως desiderium, cupiditas, amor. Տռփանք. ցանկութիւն. տենչ սաստիկ. եւ Սէր հոգեւոր կամ մարմնաւոր իրաց.
Յոյս՝ դիւրութեամբ ածանցուցիչ, եւ ըստ զգայութեամբ անբանի եւ ձեռնարկելոյ ամենայն տռփութեամբ. (Պղատ. տիմ.։)
Ընչից անյադ, եւ անեզր ստացուածոց տռփութիւնք. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
Այսուիկ գերապայծառ եւ գեղեցիկ երկնից տռփութեամբ լցեալ եղեն դասք ճգնաւորականք. (Վրք. հց. ՟Ա. ձ։)
Երանի որ առ տէր այնպիսի ստացաւ տռփութիւն, որպէս ունի տռփողն չարեաց առ տռփելին իւր. (Կլիմաք.։)
Տռփութիւն ցանկութեան։ Ըստ գարշելի տռփութեան. (Փիլ. լիւս.։ Նոննոս.։)
Ի սիրտ նորա բորբոքէր հուր տռփութեանն ... Անկաւ խորհուրդ չար ի սիրտ կնոջ իմոյ՝ տռփութեան քո. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տռփութիւն | տռփութիւնք |
| accusatif | տռփութիւն | տռփութիւնս |
| génitif | տռփութեան | տռփութեանց |
| locatif | տռփութեան | տռփութիւնս |
| datif | տռփութեան | տռփութեանց |
| ablatif | տռփութենէ | տռփութեանց |
| instrumental | տռփութեամբ | տռփութեամբք |