dative;
dative.
δοτικός, -κή, -κόν dativus, -a, -um Ըստ քերականաց է հոլով յարյտնիչ, ո՛ւմ տալի է ինչ, կամ առ որ վերաբերի.
Հոլովք՝ ուղղական, սեռական, տըրական ... եւ տրականն (ասի նա եւ) պատուիրական ... Տրական, ինձ, քեզ, նմա. (Թրակ. քեր.։)
Տրականդ լինի թղթական՝ ո՛չ ի հայս, այլ ի հռոմին. (Երզն. քեր.։) cf. ԹՂԹԱԿԱՆ, cf. ԱՌԱՔԱԿԱՆ, cf. ՑՈՒՑԱԿԱՆ։
ՏՐԱԿԱՆ. որպէս Տըւչական, կամ տուեալ ինչ մարդկային աւանդութեամբ, եւ պատուիրանաւ.
Մի՛ տրական կարծեօք հաւատայցես ի յիսուս նազովրեցի. (Վրք. սեղբ.։)