rabbi, master, doctor, instructor;
—նեաց պետ, chief-rabbi.
ՐԱԲՈՒՆԻ ῤαββουνί rabboni διδάσκαλος magister, doctor. գրի եւ ՐԱԲԲՈՒՆԻ. (եբր. րապունի կամ ռապպօնի ). Ռաբբի իմ. վարդապետ իմ. պետ եւ տէր. տե՛ս եւ ՐԱԲՈՒՆ.
Րաբունի, որ թարգմանի վարդապետ. (Յհ. ՟Ի. 16. (ա՛յլ ձ. րաբունի. ա՛յլ, ռաբբի)։)
Րաբունւոյդ բարւոյ։ Րաբունւոյն ի քեզ բնակեալ։ Րաբունեացն պետ, եւ ձիր իմաստից՝ տէր յիսուս քրիստոս. (Ժմ.։ Մագ. խլ։ Նար. գանձ խաչի.։ Րաբունին էից ի քէն ծնանի. Գանձ.։)
Րաբունեացն հարաշալեաց՝ եկա՛յք եւ մեք հետեւեսցուք. (Շար.)
Րաբունիս զնոսա կալցուք. մանաւանդ եթէ նոքօք զքրիստոս աստուած մեր. (Սիսիան.։)