hy    |   fr

Փայտամած

adj. mar.

planked, covered with wood, wainscotted.

adj.

Փայտիւք մածեալ. ի փայտից զօդեալ. (որպէս նաւն, կամ տապանն նոյի).

Ունելով փոխանակ փայտամած տախտակացն զհիմն ուղղափառ հաւատոյ. (Փարպ.։)