s.

laud, praise, glory, honour.

s.

δοξολογία collaudatio, glorificatio. Բան փառաւորութեան ուղղեալ առ Աստուած. օրհնաբանութիւն. գովաբանութիւն.

Փառաբանութիւն կոչի, զի բանիւ փառաւորեմք զանկարօտ բնութիւնն Աստուծոյ։ Պաշտօն՝ ոչ միայն փառաբանութիւն Աստուծոյ է, այլ եւ բովանդակ նորա ծառայոթիւն։ Զիւրեանց փառաբանութիւնն քահանայիւն աւարտեն. (Խոսր.։)

Յանճառ փառաբանութեան հրեշտակային օրհներգութեաբք. (Յճխ. ՟Ժ՟Ե։)

Պատճառ փառաբանութեան իսկութենա հաստչին զհաստուածոցս առնուն գոյութիւն։ Փառաբանութիւն առաքեմք քեզ հա՛յր երկնաւոր։ Ի փառաբանութիւն եւ ի պատիւ ամենասուրբ երրորդութեան. (Նար.։ Շար.։ Ժմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փառաբանութիւն փառաբանութիւնք
accusatif փառաբանութիւն փառաբանութիւնս
génitif փառաբանութեան փառաբանութեանց
locatif փառաբանութեան փառաբանութիւնս
datif փառաբանութեան փառաբանութեանց
ablatif փառաբանութենէ փառաբանութեանց
instrumental փառաբանութեամբ փառաբանութեամբք