adj.

wearing a mantle.

adj.

Որոյ առեալ է եւ արկեալ զանձամբ զփիլոն. Թէ ամենայն խաչաձեւ՝ խաչ է, ամենայն շինուած՝ եկեղեցի, ամէն փիլոնաւոր՝ քահանայ. (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փիլոնաւոր փիլոնաւորք
accusatif փիլոնաւոր փիլոնաւորս
génitif փիլոնաւորի փիլոնաւորաց
locatif փիլոնաւորի փիլոնաւորս
datif փիլոնաւորի փիլոնաւորաց
ablatif փիլոնաւորէ փիլոնաւորաց
instrumental փիլոնաւորաւ փիլոնաւորաւք