hy    |   fr

Քակտիչ

adj.

destructive;

s.

destroyer.

cf. ՔԱԿՏԻՉ.

Ոչինչ քակտիչ լինել ինձ թուի բանիդ։ Քակտիչ օրինաց։ Նենգութիւն՝ սիրոյ քակտիչ է. (Անյաղթ բարձր.։ Իգն.։ Լմբ. սղ.։)