square;
— արմատ, root — թուոյ, of a number.
ՔԱՌԱԿՈՅՍ ՔԱՌԱԿՈՒՍԵԱՆ ՔԱՌԱԿՈՒՍԻ. cf. ՔԱՌԱԿՈՂՄՆ. ա. գ. τετράγωνος quadrangulus τετράπεδος quadratus, -a, -um.
Ձեւք՝ որք չորս ունին կողս, կայ ի նոցանէ քառակոյս. (Եւկղիդ.։)
Նշանաւ խաչիւ եւ սուրբ աւետարանաւն ի քառակոյս կողմանէ տեառնադրեն զամենայն արարածս. (Եպիփ. ծն.։)
Այս իւղ զդրօշեալն քառակուսեան յանուն քո Յիսուս՝ նշանի բարձրելոյդ հաւասար հաստէ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Ի քառակուսեան եզերս աշխարհի սփռեալ տարածեցան. (Նար. խչ.։)
Ի դրութիւն դիմակացն քառակուսեան լծորդացն. (անդ։)
Եւ էր քաղաքն քառակուսի ձեւք կոչին նման չեղոյն։ Քառակուսի աղանց հովանի. (Յայտ. ՟Ի՟Ա. 16։ Եւկղիդ.։ Շար.։)
Կամ մ. Ի չորից կողմանց. չորս կողմէն, չորս դիաց.
Լարիւք իմն քառակոյս տարածեալ. (Ճ. ՟Ա.։)
Չարչարեալ զնա քառակուսի պրկմամբ ... Հրամայեաց դահճացն քառակուսի պարզել ի գետնի զերանելին. (Ճ. ՟Ա.։)