made or built of stone;
stone-cutter, stone-mason;
sculptor, carver.
մ. λατομητός excisus e lapide ξυστός rasus, politus. Կոփեալ ի քարանց. քարկոփ. քարակուռ. քարաշէն. կոփածցոյ. տաշեայ.
Դնել կարգս երիքարակոփս. (՟Ա. Եզր. ՟Զ. 25։)
Շիրիմս քորակոփս յօրինէ։ Տեղին իսկ քարակոփ շինեալ. (Յհ. կթ. Ճ. ՟Ա.։)
Հրամանյեաց քակակոփս շինել (զեկեղեցին). (Մամիկ.)
ՔԱՐԱԿՈՓ. ա.գ. λατόμος lapicida, caesor lapidum. Կոփիչ քարանց. քարահաւ.
Ետուն ցհիւսունս փայտից, եւ ցքարակոփս քարանց. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Բ. 12։)
Արծաթագործն եւ պղնձագործ, եւ քարակոփ, բրուտ։ Ոչ էր կափարիչն արուեսիւ քարակոփաց մածեալ ի վերայ գրգզմանին Եզնիկ.։ Սկեւռ. յար. յորմէ եւ Երզն. մտթ.
Վասն հիւսան, եւ քարակոփ ճարտարաց Հրամայեաց կոչել քարակոփս։ Հրամայեա քարակոփացն բանալ զվէմն. (ՃՃ.։)
Եկն ի գերեզմանն քարակոփօք, եւ եբաց. (Վրք. հց ՟Ժ՟Ե. ձ։)
Սկսան քարակոփքն շինել եկեղեցի Պտմ. (վր.։)