throwing, flinging or casting stones;
ballista, catapult;
— բարբառ, biting words;
իբրեւ — մի, a stone's cast or throw;
— առնել, to precipitate;
— լինել, to throw stones;
to fling at one.
πετροβόλος lapides ejaculans ἑξακοντίζων σκώματα jaculans dicteria. Որ ընկենու զքար իրական կամ նմանական.
Ի քարընկէց բարկութենէ թափեսցի լիով կարկուտ. (Իմ. ՟Ե. 13։)
Աւազակն լսէր զձայն աղաղակին, հայհայոթեամբ եւ այպն առնելով՝ զքարընկէց բարբառն. (Ոսկ. խչ.։)
ՔԱՐԸՆԿԷՑ. գ. Քարընկեցութիւն. քարաձգութիւն նախատանաց.
Թագաւորեալք յԱստուածոյ նահատակին՝ յամօթ եւ ի քարընկէց յերեսս բանսարկութիւն. (Ժմ.։)
ՔԱՐԸՆԿԷՑ. λιθοβόλον instrumentum bellicum ad jaciendos lapides. Գործի քարաձիգ. բաղիստր. բաբան. պարսատիկ մեծ.
Կանգնէին մանգղիոնս ... հրացանս եւ քարընկէցս. (՟Ա. Մակ. ՟Բ. 51։)
ՔԱՐԸՆԿԷՑ. λίθου βολή lapidis jactus. Չափ ձգման քարի միոյ. քարի մը նետուածքի չափ.
Մեկնեցաւ ի նոցանէ իբրեւ քարընկէց մի. (Ղկ. ՟Ի՟Բ. 41։ Մեկնեցաւ յինէն քարընկէց մի. Վրք. հց. ՟Ժ՟Գ. ՟Ժ՟Դ։)
Մօտ ի սուրբ տեղի մատրանն՝ որպէս երկու քարընկէցս. (Փարպ.։)
ՔԱՐԸՆԿԷՑ ԱՌՆԵԼ. Քարավէժ առնել։ գահավիժել.
Ինքեանք քարշեցին ի վերայ իւրեանց զաւերածն, եւ անձամբ զանձինս արարին քարընկէց. (Գէ. ես.։)
քարընկէց. ա.գ. Հմայողն կամ հմայք քարաձգութեամբ.
Չէ՛ պարտ քրիստոնէի՝ ի վիճակառ կամ ի քարընկէց գնալ. (Ոսկիփոր.։)