cf. Քարակոփ.
(իբր կր) ա. Կոփեալ կամ կոփածոյ քարամբք. քարաշէն։ cf. ՔԱՐԱԿՈՓ.
Գործ քարկռի՝ քարկոփ շուրջանակի. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Գ. 27։)
Զքարկոփ եկեղեցին ... ընդ բեմաւն դարանս գործեալ քարկոփս ... Տեսին ի ներքոյ եկեղեցի քարկոփ չքնաղաշէն. (Ուռպ.։)
ՔԱՐԿՈՓ (իբր ն) գ. ՔԱՐԿՈՓԻՉ փչի, չաց. Քարակոփ. քարագործ. գաղատոս. եւ Ակնագործ.
Վէմ կոչեցաւ՝ ոչ անշունչ անմռունչ ի ձեռս քարկոփաց կռեալ. (Կոչ. ՟Ժ։)
Առնուլ ի հնդկայինն աշխարհէ եւ ի տպազ քաղաքէ, մանաւանդ թէ ի քարկոփչաց ... զոսկետեսակն տպազիովն. (Արծր. ՟Ե. 11։)