s.

christianism, christianity;
christendom.

s.

χριστιανισμός christianismus, professio religionis christianae. Հաւատ եւ կարգ քիստոնէից. քիստոսական կրօնք.

Քրիստոնէութեան անուն ի Քրիստոսէ, որ նախ յանտիոք անուանեցաւ աակերտելոցն. (Եզնիկ.։)

Մեծ ինչ է քիստոնէութիւնն, յորժամ ատեայ զնա աշխարհ. (Ածազգ. ՟Զ։)

Թերի է քիստոնէութենէ, զի ոչ քրիստոս ի նմա բնակի, եւ ոչ նա ի քրիստոս. Ըստ քիստոնէութեան եւ գործքն վկայեսցեն. Շիջուցանել զհաւատ քիստոնէութեան։ Գնալ ամենայն կարգաւորութեամբ վարուց քիստոնէութեան. (Մանդ. ՟Ա։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ե։ Խոր. ՟Գ. 13։ Սարկ. աղ.։)

Քրիստոնէութեան սկիզբն, եւ արմատ բարեաց (սուրբ կոյս), զմեզ քիստոնէիցս հանուրց՝ մայր հասարակաց. (Տաղ.։)

Կամ որպէս Ազգ եւ երկիր քիստոնէից.

Հրամայեաց առնել հալածանս քիստոնէութեան։ Ընդ ամենայն տեղիս քիստոնէութեան. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 15։ Ժմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քրիստոնէութիւն քրիստոնէութիւնք
accusatif քրիստոնէութիւն քրիստոնէութիւնս
génitif քրիստոնէութեան քրիստոնէութեանց
locatif քրիստոնէութեան քրիստոնէութիւնս
datif քրիստոնէութեան քրիստոնէութեանց
ablatif քրիստոնէութենէ քրիստոնէութեանց
instrumental քրիստոնէութեամբ քրիստոնէութեամբք