hy    |   fr

Օտարակալութիւն, ութեան

s.

foreign yoke.

s.

Աշխարհակալութիւն կամ տէրութիւն օտար. իշխանութիւն արտաքոյ ուրումն.

Յետ նորա վարազդատ ի նմին թագաւորութեանն տոհմէ. որ ապա օտարակալութիւն. (Եզնիկ երէց.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif օտարակալութիւն օտարակալութիւնք
accusatif օտարակալութիւն օտարակալութիւնս
génitif օտարակալութեան օտարակալութեանց
locatif օտարակալութեան օտարակալութիւնս
datif օտարակալութեան օտարակալութեանց
ablatif օտարակալութենէ օտարակալութեանց
instrumental օտարակալութեամբ օտարակալութեամբք