Որ օրհնաբանէ. օրհնաբան. փառաւորիչ.
Զդաստացեալք օրհնաբանիչք եղեաք։ Օրհնաբանիչք նմին եղեալ. (Շար.։ Շ. վիպ.։)
Զմարդիկ ստասցուք անուանս մեր օրհնաբանիչս։ Որ զհրեշտակս ունի օրհնաբանիչս. (Լմբ. ստիպ. եւ Լմբ. սղ.։)
Վերստին կանգնեցան օրհնաբանիչք տեառն։ Որով (ի ձեռն յովհանու՝) օրհնաբանիչք բանին աստուծոյ յօրինելոց էին ազգ մարդկան. (Կիւրղ. ղկ.։)