Your research : 2 Results for դ

Entries' title containing դ : 7412 Results

Հիւանդանի

pl. s.

the sick.


Հիւանդանոց, աց

cf. Հիւանդարան.


Հիւանդարան

s.

hospital, infirmary;
sick-ward.


Հիւանդապաշտ, ից

cf. Հիւանդապահ.


Հիւանդապահ, աց

s.

nurse, attendant on the sick.


Հիւանդատես, աց

adj.

visiting the sick;
— գալ, to visit the sick.


Հիւանդարար

adj.

causing illness.


Հիւանդացուցանեմ, ուցի

va.

to cause to fall sick, to make ill or infirm.


Հիւանդաքայլ

adj.

tottering, vacillating or walking slowly or feebly like a sick person.


Հիւանդոտ

adj.

weakly, sickly, of unsound constitution, infirm, valetudinary.


Հիւանդութիւն, ութեան

s.

indisposition, ailing, illness, sickness, infirmity, disease, complaint, disorder, malady, distemper;
passion;
թեթեւ, դժնդակ, վտանգաւոր, մահացու, ծանր —, slight, painful, dangerous, serious, fatal illness;
հիւանդանալ —, անկանել ի —, to catch, to contract a disease;
ախտանալ — անբուժելի, to be seized with an incurable malady;
զայրացուցանել կամ մեղմացուցանել զ—, to increase, to alleviate pain or sickness;
բժշկալ զ—, to cure;
անցուցանել զ—, բժշկիլ, կազդուրիլ ի —թէնէ, to get well, to be cured, recovered from illness;
կեղծել զ—, to feign sickness;
cf. Թօթափիմ, cf. Հինօրեայ.


Հիւանդքաղ

cf. Թերառողջ.


Հիւանդքաղութիւն, ութեան

s.

cf. Թերառողջութիւն.


Հիւրադաւ

adj.

inhospitable.


Հնազանդ, ից

adj.

obedient;
— առնել, to cause to obey, to make oneself obeyed, cf. Հնազանդեցուցանեմ;
— լինել, to obey, to yield, to be obedient, docile, cf. Հնազանդիմ;
— առնել ընդ իւրեւ, to compel obedience, to reduce or bring to obedience.


Հնազանդեմ, եցի

va.

cf. Հնազանդեցուցանեմ.


Հնազանդեցուցանեմ, ուցի

va.

to reduce to obedience or subjection, to subject, to subdue, to subjugate.


Հնազանդիմ, եցայ

vn.

to obey, to submit, to subject oneself.


Հնազանդութիւն, ութեան

s.

obedience, submission, subjection;
homage, vassalage;
կրաւորական, կոյր —, passive or blind obedience;
non-resistance;
լաւ է — քան զզոհ ընտիր, obedience is better than sacrifice;
ի — ածել, to reduce to obedience;
գալ ի —, to return to obedience;
ունել ի հնազանդութեան, to maintain or hold in obedience.


Հնազանդօրէն

adv.

obediently, submissively.


Հնարադիր

s.

deceiver, plotter, traitor, artful person.


Հնարադրութիւն, ութեան

s.

snare, artifice, deceit.


Հնգետասաներորդ, աց

adj. adv.

fifteenth.


Հնդիկ, դկաց

adj. s.

Indian;
black, negro;
—ք, India;
— փայտ, ebony, ebon;
— եղէգն, bamboo;
— ընկոյզ, nutmeg;
— որդն, silk-worm;
— մրջիւն, ant-lion;
— հաւ, turkey, turkey-cock;
գնալ ի —ս, to go to the Indies.


Հնդկագերմանական

cf. Հնդկագերմանիկ.


Հնդկագերմանիկ

adj.

indogerman.


Հնդկագոյն

adj.

brown, black.


Հնդկաեւրոպացի

adj.

indo-european.


Հնդկաթզենի

s.

Indian fig-tree, prickly pear.


Հնդկախոզ

s. zool.

babi-roussa.


Հնդկական հնդկային

adj.

Indian.


Հնդկահաւ

s.

turkey, turkey-cock or turkey-hen, mushroom;
ձագ հնդկահաւու or հնդկահաւուկ, young turkey;
սնուցիչ —ուց, breeder of turkeys;
գլգլայ —, — գլգլունս արձակէ, the turkey gobbles;
ձագ հնդկահաւու or հնդկահաւուկ, young turkey.


Հնդկանշի, նշւոյ

s.

cocoa-tree;
—ք, — plantation.


Հնդկանուշ, նշոյ

s.

cocoa, cocoa-nut.


Հնդկաստան, ի

s.

Hindustan, India.


Հնդկավան

adj.

conquering India.


Հնդկափայտ

s.

log-wood, Campeachy wood.


Հնդկեղէգն

s.

bamboo.


Հնդկեղէն

cf. Հնդկերէն.


Հնդկերէն

adj.

in Indian, in the Indian language;

s.

the Hindoostanee language.


Հոգեդարձ լինիմ

sv.

cf. Հոգեբերիմ.


Հոգեռանդն

adj.

ardent, spiritual, fervent, devout.


Հոգեսնունդ

adj.

nourished or brought up spiritually.


Հողաբարդ

s.

alluvion.


Հողադարան

adj.

living in the earth;
earthed.


Հողադրամ

s.

burial-tax;
land-tax.


Հողմադէտ

s.

weather-spy.


Հողմադիտակ

s.

anemoscope.


Հողմավարդ

bot. s.

wind-flower.


Մատենադարան, աց

cf. Մատենակալք.


Definitions containing the research դ : 1428 Results