Your research : 2 Results for դ

Entries' title containing դ : 7412 Results

Մատնադրոշմ

adj.

written or sculptured by hand.


Մարգարտազարդ

adj.

adorned with pearls, pearled.


Մարդ, ոց

s.

man;
mortal;
the human race;
կին —, woman;
որդի —ոյ, the Son of Man;
— եւ աստուած, Man-God;
բարի —, worthy or honest man, man of worth;
գեղեցիկ —, handsome man;
բարեսիրտ —, man of feeling, generous-hearted man;
—ն անօրէնութեան, antichrist;
յարգէ —, man of straw;
a scare-crow;
— ի —ոյ, from one man to another;
ամենայն —, every man;
արժանի —ոյ, manly;
անարժան —ոյ, unmanly;
ի բաց մերկանալ զ—ն հին, to put off the old man;
— առ — կուտակիլ, to crowd or rush together, to press, to throng;
արար աստուած զ—ն ի պատկեր իւր, God made man after his image;
ի բարեբաստութիւն —ոյս, for the happiness of mankind;
cf. Այր, cf. Մարդիկ.


Մարդաբանութիւն, ութեան

s.

anthropology.


Մարդաբար

adv.

cf. Մարդկաբար.


Մարդաբնակ, աց

adj.

inhabited by man.


Մարդագայլ

s.

chimera, bug hear, hobgoblin, ghost.


Մարդագերի

s.

captive, prisoner, slave.


Մարդագին

s.

slave-merchant, slave-buyer or dealer;
purchase of slaves.


Մարդագլուխ

adj.

man-headed.


Մարդագող, ոց

s.

man-stealer.


Մարդագողութիւն, ութեան

s.

man-stealing.


Մարդադարման

adj.

nourished or cultivated by man.


Մարդադաւ, աց

s.

assassin, murderer, man-slayer.


Մարդադաւան

adj.

believing in Christ as man only, denying the divinity of Christ, Nestorian.


Մարդադաւանդք

s.

cf. Մարդադաւանութիւն.


Մարդադաւանութիւն, ութեան

s.

nestorianism.


Մարդադաւութիւն, ութեան

s.

murder, assassination.


Մարդադէմ

adj.

of a human figure or countenance.


Մարդազգեստ

adj.

clothed in human nature, incarnate, become man, made flesh.


Մարդազեն

adj.

man sacrificing;
— լինել, to immolate or sacrifice human victims.


Մարդազենք

s.

human sacrifice or victim.


Մարդազոհ

cf. Մարդազեն.


Մարդազոհութիւն, ութեան

s.

cf. Մարդազենք.


Մարդազոհք

cf. Մարդազենք.


Մարդաթափ

adj.

unpeopled, uninhabited, desert, wild.


Մարդաթիւ

s.

enumeration or numbering of men;
ըստ —թուի, to each person, a-man, a-head.


Մարդալից

adj.

full of man, peopled, very populous.


Մարդախանձ

adj.

man-devouring, eager for human flesh.


Մարդախանձութիւն, ութեան

s.

greed of human flesh.


Մարդախառն

adj.

hypostatically united with the human nature.


Մարդախիտ

adj.

densely inhabited, crowded with inhabitants;
cf. Մարդալից.


Մարդախնդիր

adj.

searching, or in search of men.


Մարդախողխող

cf. Մարդախոշոշ.


Մարդախոշոշ

adj.

slaughtering or massacring man, murderous, killing, bloody, sanguinary, cruel;

s.

cut-throat, homicide.


Մարդածախ

adj.

man consuming, causing the destruction of men.


Մարդածին

adj.

begetting a man;

s.

fabulous tree feigned to produce men.


Մարդակ, աց

s.

joists and beams of a house;
ceiling, roof.


Մարդակազմութիւն, ութեան

s.

structure of the human body, physiology, anatomy;
cf. Մարդաբանութիւն.


Մարդակեր, աց

s.

cannibal, anthropophagus, man-eater;
— լինել, to eat human flesh.


Մարդակերութիւն, ութեան

s.

anthropophagy, cannibalism.


Մարդակերպ, ից

adj.

human, having a human form or figure;
after the men's manner;

s. zool.

anthropomorphite.


Մարդակերպեայք

cf. Մարդակերպեանք.


Մարդակերպեանք

s.

the anthropomorphites;
աղանդ —կերպեայց, anthropomorphism.


Մարդակոյտ բաղմութիւն

sn.

train or suite of domestics, numerous equipage;
assembly of men, multitude of people, crowd, a crew of men.


Մարդակոտոր

adj.

murderous, exterminating;
— առնել, to kill, to put to the sword.


Մարդահաճ

cf. Մարդահաճոյ.


Մարդահաճոյ, ից

adj.

insinuating, fawning, flattering, striving for favour, servile.


Մարդահաճեմ, եցի

vn.

to seek men's favour, to fawn, to flatter, to seek to please by servility.


Մարդահաճութիւն, ութեան

s.

fawning, adulation, flattery;
respect for persons.


Definitions containing the research դ : 1428 Results